30.1.13

Να το πω καταναλωτική μανία?

Χαμογελάμε και προχωράμε όπως είπε η φίλη Callie του Ανθομέλι!
Smile

Θα σας δείξω δυο όμορφα δωράκια που έλαβα χτες και σήμερα. Το ένα από τη Βίκυ του Φρου Φρου και Αρώματα και το άλλο από τη Βιβίκα του The Wandering Deer.

Βρήκα το αγαπημένο μου άρωμα στο Φρου Φρου που δεν κυκλοφορεί πια στα Hondos (έχει καταργηθεί) και δεν μπόρεσα να αντισταθώ! Είπα στη Βίκυ να μου το στείλει και μου έστειλε μαζί και το γαλάκτωμα σώματος μιας και μου αρέσει πολύ! Είναι το Sicily αν ξέρετε, Dolce & Gabbana.
I love it!! Τόσο, που μέχρι και στον ύπνο μου ψεκάζομαι (που λέει ο λόγος! χαχα)! Μυρίζει υπέροχα, βγάζει μια φρεσκάδα, θα το λεγα σαπουνοάρωμα! :) Και επειδή το τέσταρα διαρκεί πάρα πολύ, σα να είναι αυθεντικό. Είχα μια μικρή αμφιβολία στην αρχή, αλλά τώρα πια όχι!
Πάρτε μια γεύση...
















Και τώρα πάμε στο άλλο δωράκι που έκανα στον εαυτό μου. Τη Βιβίκα θα την ξέρετε αρκετοί! Εγώ δεν την ξέρω πολύ καιρό, αλλά ξέρω πως φτιάχνει πολύ όμορφα πράγματα. Επίσης δεν γνώριζα πως έχει μαγαζάκι, το έμαθα όμως και ψώνισα κάτι γλυκούτσικο.
Γενικά δεν φοράω σκουλαρίκια, πολύ σπάνια, αλλά τα συγκεκριμένα ήταν τόσο κουκλίστικα που τα λάτρεψα! Έρωτας με την πρώτη ματιά που λένε! :) Είναι ροζουλιά και παιχνιδιάρικα. Επίσης ξετρελάθηκα με την κάρτα της και τη ζωγραφιά της.
Για δείτε...





















Και ακολουθούν κι άλλα όμορφα, δεν αρκέστηκα μόνο σε αυτά!!! 
Κάτι με έπιασε, μια καταναλωτική μανία ας πούμε.
Άμα είμαι φορτισμένη ξεσπάω σε αγορές πολλές φορές, με χαλαρώνει!!! Ω,ναι!!! 
Όμως φροντίζω να ψωνίζω οικονομικά και ποιοτικά!

29.1.13

Το προφίλ μου VS Το προφίλ της

Στο προφίλ μου γράφω..

Καλωσήρθατε στο blog beloved-ideas! Τι θα λέγατε να συστηθούμε; Με λένε Εύη και λατρεύω τα χρώματα, τέχνες και τεχνικές, ταξίδια και μουσεία, σταυρόλεξα και μόδα, σπορ και φαγητό και... πολλά πολλά ακόμη! Ελπίζω να βρείτε όμορφα πράγματα στο blogοσπιτάκι μου και ιδέες που θα σας εμπνεύσουν και θα σας αγγίξουν. Ευχαριστώ για την επίσκεψη...

Στο προφίλ της γράφει..

θαλασσόξυλα και κατασκευές από υλικά της φύσης, μέταλλα, κορδέλες και κορδόνια, χειροποίητο κόσμημα, χάντρες, μπομπονιέρες γάμου και βάπτισης, διακοσμητικά, ανακυκλωμένα υλικά και ότι χωράει η φαντασία είναι οι κατασκευές που γεμίζουν τον ελεύθερο χρόνο μου! Λατρεύω τα χρώματα, τέχνες και τεχνικές, ταξίδια και μουσεία, την φύση και τα ζώα αλλά και πολλά άλλα ακόμη. Ελπίζω να βρείτε όμορφα πράγματα στο blogοσπιτάκι μου και ιδέες που θα σας εμπνεύσουν και θα σας αγγίξουν. Ευχαριστώ για την επίσκεψη... Αν θέλετε, να επικοινωνήσετε μαζί μου, γράψτε μου στο tetaak@yahoo.gr


Πώς σας φαίνεται? 
Γιατί μάλλον το σχόλιο που άφησα αμέσως μόλις το είδα εδώ http://thalassoksila.blogspot.gr/2013/01/give-away.html δεν τη συγκίνησε καθόλου!

Και ξέρετε κάτι? Δε νιώθω καθόλου κάπως για αυτό που κάνω. 

Καθένας ας κρίνει όπως νομίζει..

Copy Paste --> Oh shit!













Με αφορμή την ανάρτηση της φίλης Αριστέας εδώ αλλά και της φίλης μου Χριστίνας εδώ,
θα ήθελα και γω να πάρω θέση σχετικά με το copy paste.
Βέβαια, αφορμή δε στάθηκαν μόνο αυτές οι δυο αναρτήσεις αλλά και το γεγονός ότι μου συνέβη και μένα! Μέσω μιας τυχαίας ανακάλυψης που έκανα. Ναι, σήμερα.
Μόνο που εμένα δεν έγινε με ανάρτηση, αλλά με το προφίλ μου.
Ομολογώ ξαφνιάζομαι με ορισμένους ανθρώπους. Όχι μόνο έχουν το θράσος να πάρουν αυτούσια κομμάτια και να τα πλασάρουν δικά τους, αλλά και να είναι και αναγνώστες μου και να σχολιάζουν.
Τρελό?
Θα μου πείτε τώρα το ανακάλυψες? Ναι, γιατί το προφίλ του ατόμου για κάποιο λόγο δεν ήταν συνδεδεμένο με το blog του. Τυχαίο? Δεν το ξέρω!
Λυπάμαι πολύ που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά μας.
Θα μιλήσω κι εγώ όπως η Αριστέα για το σεβασμό.
Όλα ξεκινάνε από το σεβασμό που έχουμε στον εαυτό μας πρώτα. Αν δε σεβόμαστε τον εαυτό μας, πως θα μπορέσουμε να σεβαστούμε τους άλλους? Είναι θέμα ηθικής όλο αυτό.
Αυτός που κάνει copy paste κάτι και το πλασάρει δικό του, άραγε δεν καταλαβαίνει πως ξεφτυλίζεται? Δε ντρέπεται?
Γίνεται να πεις ψέματα? Το θεωρώ εξευτελιστικό.
Δεν θέλω να το παίξω η καλή και η τίμια και ευγενική, αυτή που δεν κάνει λάθη, γιατί έχω κάνει λάθη και μαθαίνω από αυτά. Και επίσης αναγνωρίζω πότε κάνω λάθη, και όταν και άμα χρειαστεί, ζητάω και συγνώμη. Έχω το θάρρος όμως, όχι το θράσος!
Λίγο ήθος ρε παιδιά, έλεος! Λίγο σεβασμός!
Ας είμαστε ειλικρινείς στον εαυτό μας και στους άλλους..
Δεν θέλω να κάνω κήρυγμα αλλά προς Θεού το Ήθος και τις Αξίες δεν τις μάθατε ποτέ ορισμένοι?
Ξέρω ούτε και γω (όπως και η Χριστίνα όπως αναφέρει) σας έχω συνηθίσει σε τέτοιου είδους αναρτήσεις, αλλά ήθελα να το βγάλω όλο αυτό από μέσα μου.


Το ΑσπρόΜαυρο..

άσπρο 
  1. το λευκό χρώμα, που είναι σύνθεση όλων των χρωμάτων
μαύρο 
  1. ένα χρώμα ή η απουσία χρώματος

πηγή: http://el.wiktionary.org






















Το ΑσπρόΜαυρο..
Απροσδιόριστες μορφές σε ένα τοπίο του μυαλού, κάπου εκεί στα άδυτα.
Δε φαίνονται, αχνοφαίνονται. Πότε άσπρες, πότε μαύρες. 
Φοράνε τις μάσκες τους και τρέχουν να κρυφτούν.
Σα σκιές στο σκοτάδι, αναμαλλιασμένες, ανήσυχες.
Δεν υπακούν σε προσταγμούς, μονάχα οδύρονται.
Έρχονται, φεύγουν, μα κρύβονται ξανά..















Συμμετοχές μου στην ετήσια έκθεση ασπρόμαυρης φωτογραφίας Δήμου Ηρακλείου Αττικής, 2006 & 2007.

27.1.13

Hair band

Σήμερα σας έχω κατασκευούλα εύκολη!!!
Ήρθε μια ξαδερφούλα μου από το σπίτι και ήθελε να φτιάξουμε κορδέλες για τα μαλλιά.
Η ιδέα δική της και πολύ συγκεκριμένη. Ήθελε μια κορδέλα από μεζούρα! Είχε αγοράσει ήδη μια κίτρινη αλλά δεν της άρεσε. 
Το χω της λέω!! Πάω ψάχνω βρίσκω μια γαλάζια! 
Σου αρέσει το γαλάζιο της λέω? Τέλειο μου λέει!! 
Θα'θελες όμως και άλλα χρώματα, σωστά? Αχ ναι μου λέει.
Ωραία, το χω κι αυτό της λέω!
Η ιδέα μου ήταν να ενσωματώσω κόπιτσες στο λάστιχο και στη μεζούρα ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά να ράβει άλλη.
Βαριέται τη γαλάζια? Ξεκουμπώνει και κουμπώνει τη ροζ κορδέλα. Θέλει λευκή, βγάζει τη ροζ, κουμπώνει τη λευκή κ.ο.κ.ε.
Για δείτε..


Weekly Moodboard / Παράδειγμα προς μίμηση..

Κόκκινο! Tο χρώμα της ζεστασιάς. Έτσι υποδέχτηκα την εβδομάδα που μας πέρασε. Ο καιρός ιδιαίτερα ζεστός για την εποχή (αν και μας τα χάλασε προς το τέλος), το σπίτι ζεστό σπίτι μέσα, ζεστοί άνθρωποι.
Μια μέρα που ευχαριστήθηκα επίσης πολύ ήταν η Τρίτη. Αν και ξύπνησα νωρίς, (πιο σωστά, με ξύπνησαν νωρίς!), η διάθεσή μου δε χάλασε καθόλου.
Ετοίμασα το αρωματικό καφεδάκι μου (γαλλικό με γεύση φουντούκι), πρόσθεσα μια κουταλιά ζαχαρίτσα και λίγο γάλα και το ρούφηξα γρήγορα γρήγορα για να ετοιμαστώ για τη βόλτα μου στο γυμναστήριο. Τελειώνοντας τη γυμναστική μου, η κοπέλα που με προπονεί και ενώ ξέρει πως ψάχνω για δουλειά με ενημέρωσε για ένα γραφείο με αιτήσεις που μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να συμπληρώσει για εργασία στο ξενοδοχείο. Έτρεξα χωρίς δεύτερη σκέψη. Στυλό δεν είχα, βιογραφικό δεν κράταγα, αλλά έτρεξα. Εκεί μια κοπέλα και πριν προλάβω να τη ρωτήσω αν είχε μαζί της δεύτερο στυλό, πρόθυμη μου λέει "πάρε αυτό το στυλό, θα γράψω με άλλο εγώ". Την ευχαρίστησα και ξεκίνησα να συμπληρώνω την αίτηση, όταν συνειδητοποίησα ότι δεν είχα μαζί φωτογραφία. Τώρα τι κάνω? Έδωσα πίσω το στυλό, την ευχαρίστησα και μου είπε να μη φύγω, να το δώσω χωρίς φωτογραφία. "Αφήστε της λέω δεν έχω καν βιογραφικό μαζί μου, θα προετοιμαστώ να το φέρω την Πέμπτη να νιώθω μεγαλύτερη σιγουριά". Δίπλα στις αιτήσεις είχε ένα δεύτερο κουτί που εκεί άφηνες κανονικά το βιογραφικό σου. "Όταν έρθεις ξανά, μην το αφήσεις εκεί, μου λέει, ο κόσμος είναι κακός, η εμπειρία μου 22 χρόνια μου έχει μάθει πολλά!" Χμμ, δίκιο έχει σκέφτηκα. "Θα έρθω μαζί σας" της λέω να ξέρω κι εγώ πού να πάω! Βγαίνοντας έξω στη συνέχεια και προχωρόντας μαζί, με σταμάτησε. "Επειδή ποτέ δεν ξέρεις και μπορεί να συναντηθούμε ξανά, με λένε Αλεξάνδρα", μου συστήθηκε. "Εύη της λέω, χάρηκα πολύ!" Μου έδωσε πολλές συμβουλές, πού να πάω, πότε, πώς να κινηθώ! Όλα μου τα είπε! Εγώ παρακολουθούσα την κάθε της λέξη με προσήλωση. Την ευχαρίστησα πολύ και ξεκίνησε να μου δίνει ευχές. "Να είσαι αισίοδοξη" μου είπε, "να μη χάνεις την αισιοδοξία σου ποτέ!" Πόσο πολύ με συγκίνησε αλήθεια, και αν σκεφτείς ότι μπορεί να κάναμε αίτηση για το ίδιο πόστο. Με εμπιστεύτηκε, με καθοδήγησε, μου είπε μυστικά και την ήξερα μόλις 5 λεπτά! Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω με Α κεφαλαίο. Τη θεωρώ παράδειγμα προς μίμηση. Με γέμισε τόση χαρά και θετική ενέργεια.. Της εύχομαι όλα τα καλά, της το είπα κιόλας. Χαιρετηθήκαμε και κάθε μια τράβηξε το δρόμο της. Έτσι απλά.. Μια γνωριμία που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι μόνο θα ήθελα να υπάρχουν στην κοινωνία που ζούμε, γεμάτοι χαμόγελο, αισιοδοξία και θετική ενέργεια, πρόθυμοι να βοηθήσουν, χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς ζήλια και φθόνο.






















Οι φωτογραφίες με το θόλο της εκκλησίας και το ποδήλατο είναι δικές μου τραβηγμένες πριν χρόνια από ένα ταξίδι μου στο Βερολίνο. Οι υπόλοιπες συνθέσεις είναι από το Picmonkey.

Η ιδέα του Weekly Moodboard είναι της αγαπημένης Lyriel.
Περισσότερο Weekly Moodboard επίσης στις φίλες ΜαρίαmyStickland και Craftland.


24.1.13

Diary of Bliss --> Σημασία έχει το ταξίδι ή ο προορισμός?

















Αγαπημένο μου ημερολόγιο...
Η ώρα είναι 01:13. Σε είχα χάσει, αλλά σε βρήκα ξανά! Ευτυχώς, γιατί συνέβησαν τόσα πολλά όλο αυτό τον καιρό και θέλω πολύ να συνεχίζω να μοιράζομαι τα νέα μου μαζί σου. Άλλωστε τι θα θυμάμαι αν δεν τα καταγράψω σε σένα? Ειδικά εγώ που ξεχνάω αρκετά και θέλω κάποιον να μου τα υπενθυμίζει.
Η μέρα σήμερα ήταν πολύ όμορφη. Ήπια το καφεδάκι μου παρέα με μια καλή νέα φίλη (θέλω να ελπίζω και εύχομαι). :)  Μοιράστηκα τόσα μαζί της! Γελάσαμε, δακρύσαμε, ανταλλάξαμε απόψεις.. Ουυυ, πολύ πράμα!!! Είχα καιρό να το κάνω.
Αφού με ξέρεις πως είμαι εγώ, δεν ανοίγομαι εύκολα, αλλά υπάρχουν κάποιες στιγμές και κάποιοι άνθρωποι, που είναι σα να μου κάνουν μαγικά! Σου έχει συμβεί ποτέ? Να θέλεις ρε παιδί μου να τα πεις όλα σε μια στιγμή, να κυλάει η κουβέντα τόσο ευχάριστα, να μη βαριέσαι να λες... και να μπερδεύεις και τις λέξεις!! Αυτό κι αν είναι.. Να μη μπορείς λέξη να αρθρώσεις!! Ή να την αρθρώνεις αλλά να μη μπορεί κανείς να βγάζει νόημα? Είναι αστείο.. Συμβαίνει.
Δε σου πα το καλύτερο όμως! Μου είπε πως είμαι κατσίκα!!! Και το εννοούσε κιόλας! Άκου κει κατσίκα!!! :) Εντάξει, ξέρω, θα μας θεωρήσεις τρελές και τις δυο. Αλλά τι να το αρνηθώ? Μια τρέλα την έχουμε, δεν το κρύβω!!! (Στο κινέζικο ντε!!!)
Αλήθεια δε σε έχω ρωτήσει ποτέ, σου αρέσει να γνωρίζεις κόσμο? Δεν είναι μοναδικό συναίσθημα? Δεν είναι σα να ανακαλύπτεις ένα μυστικό μονοπάτι που δεν ξέρεις που οδηγεί? Και θέλεις να το μάθεις και ακολουθείς την τρελή πορεία του? Στο τέλος ή θα συνεχίσετε μαζί ή θα λοξοδρομήσεις. Εσύ ή αυτό. Κανείς δεν ξέρει ποτέ.. Άλλωστε πάντα σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Έτσι δεν είναι?



Η ιδέα του Diary of Bliss είναι της γλυκιάς Κατερίνας που μπορείτε να δείτε εδώ:

23.1.13

Μαγαζάκια νέα!

Πρόσφατα σας παρουσίασα το μαγαζάκι Φρου Φρου και Αρώματα. Δείτε εδώ.
Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω δυο ακόμη μαγαζάκια..
Νέα μαγαζάκια όπως και το δικό μου. Δεν το κάνω από υποχρέωση, αλλά επειδή θέλω να τα μάθετε κι εσείς, έχουν πολύ όμορφα πραματάκια και τα δυο.

Το πρώτο είναι της αγαπημένης και γνωστής σε όλους μας εδώ στη Blogoγειτονιά της Demi Mist.
Για όσους δεν ξέρετε την Demi, να σας πω πως είναι ένας άνθρωπος καλοσυνάτος, μια νέα μαμά, που λατρεύει πολύ το βάψιμο, αλλά και της αρέσει να δημιουργεί διάφορα πραματάκια με τα χεράκια της.
Ένα από αυτά, είναι τα κοσμήματα με κρυσταλλάκια, αυτά που θα βρείτε και στο μαγαζάκι της στο Etsy.
Σας παρουσιάζω το αγαπημένο μου κομμάτι από τη συλλογή της..
















Αλλά ακόμη περισσότερα, μπορείτε να δείτε εδώ.

Το δεύτερο μαγαζάκι είναι της Νάντιας. Αγαπάει πολύ τα ζώα, αλλά και τα παιδάκια. Στο μαγαζάκι της μπορείτε να βρείτε όμορφα γλυκά αξεσουάρ για τα μπομπιράκια σας, ή μάλλον τις μπομπιρίνες σας!
Σας δείχνω εδώ ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια...














Για περισσότερα, μπορείτε να δείτε και εδώ.

Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα!


22.1.13

Το μενού έχει μόδα!

Το μενού έχει σήμερα μόδα!
Πόσο μου αρέσουν τα παπούτσια, είναι πειρασμός. Καλά δε νομίζω πως είμαι και η μόνη βέβαια. 
Και ποια δε θέλει να έχει πολλά παπούτσια, πολλά ρούχα και αξεσουάρ? Να μπορεί να κάνει κάθε είδους συνδυασμό που έχει φανταστεί!
Ξέρω, καιρός δεν είναι για έξοδα, αλλά και ένα οφθαλμόλουτρο δεν είναι άσχημο!

Παπούτσια first..
Τσάντες..
Και ρουχαλάκια..

21.1.13

Weekly Moodboard / Relax!

Πράσινο! Το χρώμα της ξεκούρασης, το χρώμα της χαλάρωσης..
Πόσο όμορφο να ξυπνάς το πρωί με χαμόγελο, να πίνεις το ζεστό σου καφεδάκι μέσα σε μια πανέμορφη κούπα με έντονο χρώμα και μήνυμα, να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή δημιουργώντας και άλλοτε μπλογκάροντας, ή και τα δυο μαζί...
Ένας περίπατος επίσης μπορεί να φτιάξει τη διάθεση ή μια επίσκεψη στο γυμναστήριο για να πάει καλά η μέρα! Λατρεύω τις στιγμές χαλάρωσης, με γεμίζουν ενέργεια.
Άλλωστε και ποιός δεν τις επιζητά?






















Και μέσα σε όλη αυτή τη χαλάρωση ήρθε και το format -χτες και σήμερα- του λάπτομ μου γιατί τα είχε φτύσει!! Πολύ αρχείο βρε παιδάκι μου, θέλει χρόνο τελικά η ανακαίνιση! :)
Καλή νέα εβδομάδα να έχουμε..

Η ιδέα του Weekly Moodboard είναι της αγαπημένης Lyriel.
Περισσότερο Weekly Moodboard επίσης στις φίλες Μαρία και myStickland.

20.1.13

Στα προσεχώς του One and Beloved..

Βρε μπας και παραμέλησα λίγο τις δημιουργίες μου??

Όχι βέβαια!!! Σε δουλειά να βρισκόμαστε και ας μη γίνεται και τίποτα, δε βαριέσαι! χα χα..
Θα σας μεταφέρω σήμερα σε ένα από τα προσεχώς του One and Beloved..

















Σας θύμισε κάτι? Μήπως αυτό εδώ ή αυτό εδώ? :)
Θέλετε να δείτε και να μάθετε περισσότερα? Αν ναι, συνεχίστε το διάβασμα.. :)

Φτιαγμένο από περιοδικό-εφημερίδα μόδας, λουστραρισμένη και επενδυμένη με γκρι τσόχα και λεπτομέρεια λευκής φουντίτσας.



























































Διάσταση φακέλου W24cm x H14cm
Συνοδεύεται από ασορτί μίνι πορτοφολάκι για το καθρεφτάκι σας, διάστασης W10cm x H9cm!

Προσεχώς θα βρίσκεται στο μαγαζάκι μου.
Για περισσότερο οφθαλμόλουτρο με ένα μέρος των δημιουργιών μου, εδώ.

18.1.13

Δωράκια καταφθάνουν..

Ένα θα σας πω, πως δε σταμάτησα να κερδίζω δωράκια, οι ευχές σας έπιασαν!!! :)
Το πρώτο δωράκι που παρέλαβα χτες ήταν από τη γλυκιά μου Χριστίνα και το διαγωνισμό που έκανε εδώ.
Να σας το δείξω όμως γιατί είμαι σίγουρη πως θα έχετε αγωνία.

















Και ξανά ..

















Και η πίσω πλευρά .. (δε φαίνεται καλά στη φωτογραφία, είναι η ονομασία του Blog της Χριστίνας christinaseyes.blogspot.com)

















Δεν είναι υπέροχη η φούξια κούπα μου με το μήνυμά της? Εννοείται πως στο εξής θα πίνω εδώ τον καφέ μου!!! :)
Ευχαριστώ πολύ Χριστινάκι μου!

------------------------------------------------------------------------------------------

Και κάτι ακόμα!! Κέρδισα κι άλλα δωράκια από την αγαπημένη μου Dimi στο διαγωνισμό της εδώ.
Τα περιμένω πως και πως!! Για δείτε τι όμορφα που είναι, φτιαγμένα από τα χεράκια της!





















Ευχαριστώ πολύ Dimi μου!!! Ο ενθουσιασμός μου δεν περιγράφεται!

"Σαν ηφαίστειο.." ή μια ιστορία θα σας πω..

Το τραγούδι σαν ηφαίστειο που ξυπνά το έχετε ακούσει ποτέ?
Φαντάζομαι πως ναι, γιατί είναι και πασίγνωστη η Άλκηστις!
Κάτι τέτοιο πάθαμε σήμερα. Τι θέλω να πω..
Η ώρα 10 και κάτι και σα να είχαμε πεινάσει λιγουλάκι.. Τι θα φάμε, τι θα φάμε? Πέσαν μερικές ιδέες, αλλά καταλήξαμε σε μια πολύ καλή: Πίτσα!!! Πολύ καλή, χειροποίητη.
Μεγάλη χαρά εγώ, ζύμωνα και ζύμωνα, 2 ζυμάρια βγήκαν τελικά, άρα και 2 ωραιότατες πιτσούλες (θα ήτανε).
Με χαρά ανακαλύπτω πως είχα κρέμα τυρί στο ψυγείο και καταχάρηκα λέμε! Τρελαίνομαι για τυρί κρέμα στην πίτσα γύρω γύρω όλοι και μέσα στο ζυμάρι. Τέλεια σκέφτομαι, θα καταπλήξω τα πλήθη! χο χο.. Ανοίγω τα ζυμάρια, τα τοποθετώ στα ταψάκια, σενιάρω και την κρέμα και είμαι έτοιμη για τα υλικά.
Προετοιμάζω τη φρέσκια ντομάτα, την πιπεριά, την πάριζα και το gouda. Χρειάζομαι και μια σάλτσα όμως για στρώση και βρίσκω στο ψυγείο ένα βαζάκι barilla, λέω τέλεια!! Έχω πετάξει από τη χαρά μου. Επειδή η σάλτσα ήταν σε ένα μικρό βαζάκι φρόντισα να την αλείψω όλη και στις 2 πίτσες ώστε μην αφήσω υπόλοιπο και χαλάσει στο ψυγείο. Από πάνω, στρώνω την πάριζα και το gouda, κόβω και τη ντομάτα με την πιπεριά, ρίχνω και λίγο αλατάκι και μέσα στον προθερμασμένο μου φούρνο! Δεν κρατιέμαι!!!
Κάντε λίγο υπομονή λέω και θα φάμε μούρλια πιτσούλες!
Σε 20 λεπτάκια, έτοιμες οι πιτσούλες μας. Τις βγάζω από το φούρνο λιγάκι να κρυώσουν και σερβίρω. Ανοίγω και μια μπυρίτσα για να ολοκληρωθεί η κατάσταση.
Δεν κρατιόμουν, ξεκινάω πρώτη. Τι το θελα? Φωτιά! Δαγκωνιά και καπνοί και δώστου η κατανάλωση της μπύρας. Αντί για μπουκιά και συχώριο ήταν μπουκιά και βοήθειά μας! Καλά ο μπαμπάς μου να γελάει, ο Γιάννης να χώνει και γω να κοντεύω να πνιγώ από το κάψιμο.
Μαντέψατε τι έγινε?
Γιατί εγώ αφού έπαθα, έμαθα!
Η σάλτσα barilla δεν ήταν τελικά σάλτσα barilla, αλλά μόνο η συσκευασία μας ξεγελούσε: ήταν σάλτσα με καυτερή πιπερίτσα που ιδέα δεν είχα όταν την άλειφα με περίσσεια χαρά στα ζυμαράκια μου! Μας το αποκάλυψε ο πατέρας μου φυσικά (γι'αυτό γέλαγε κιόλας). Ήταν δώρο λέει από έναν φίλο του! Ωραίους φίλους έχει, θέλουν να μας εξοντώσουν?
Του λέω την επόμενη φορά πες στο φίλο σου να κολλήσει ταμπελίτσα απ'έξω με τίτλο DANGER ή ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΦΛΕΚΤΟ να μην ξανοιγόμαστε κι εμείς!
Και όχι τίποτα άλλο, είχα βάλει και στις 2 πιτσούλες! Φάγαμε λίγο τελικά, αφού αφαιρέσαμε όλη τη σάλτσα. Φυσικά ο μπαμπάς μου την καταχάρηκε την πιτσούλα, πιστεύω δεν έχει ξαναφάει καλύτερο πράμα!
Εντάξει, δε λέω, τρώω καυτερά, αλλά αυτό το πράμα ήταν άλλο πράμα! Ούτε στον εχθρό σου να μη τύχει που λένε!
Αναρωτιέμαι, σας έχει τύχει κάτι αντίστοιχο? Πείτε μου να γελάσω κι εγώ, γιατί σήμερα το γέλιο, μου βγήκε όχι ξινό, αλλά extra hot!

16.1.13

Η τέχνη της φούσκας..

Καλημέρα!!!
Πρωινή σήμερα και κεφάτη. Για πρωί θα σας χαρίσω αρχικά μια υπέροχη (κατά τη δική μου άποψη) φωτογραφία.. Μια φωτογραφία καλλιτεχνική θα την πω (όχι επειδή είναι δική μου).
Σας την έχω ξαναδείξει μεν έγχρωμη, αλλά μπορεί να μη την αναλύσατε και πολύ..

Την έχω ονομάσει "Η τέχνη της φούσκας".





















Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι θέλει να πει ο ποιητής! Αυτό που θέλω να πω είναι πως ακόμα και η φούσκα είναι τέχνη. Παρατηρήστε προσεκτικά πώς ο καλλιτέχνης σχηματίζει φούσκες με ένα σχοινί δεμένο σε δυο μπαστουνάκια.. Εκπληκτικό?
Οι τεράστιες φούσκες να αιωρούνται στον αέρα και το βλέμμα κάθε περαστικού να τις ακολουθεί.
Να γίνεται κι αυτός ένα με το ταξίδι της φούσκας στον ουρανό, μέχρι τσουπ να σκάσει και να λούσει μερικούς μπας και ξυπνήσουν από το όνειρο.
Και το ξύπνημα αυτό δεν είναι και το καλύτερο. Ποιος δε θέλει να ονειροπολεί κάτι τέτοιες στιγμές, να αδειάζει το μυαλό του από κάθε σκέψη και να μεταφέρεται σε ένα ταξίδι αλλιώτικο από τα συνηθισμένα.
Αυτό το παλικάρι στη φωτογραφία εγώ το λέω τεχνίτη, καλλιτέχνη, διασκεδαστή, μάγο..
Στην καρδιά της πόλης να ταξιδεύει τους περαστικούς στον κόσμο της φούσκας, εκεί που έμαθε άλλωστε να ζει για πολλά πολλά χρόνια..
Και το αντάλλαγμα? μερικά ψωρο-κέρματα που θα ρίξουν στο καπέλο του.

--------------------------------------------------------------------------------------------------


15.1.13

Φρου Φρου και Αρώματα!

Ποιος ή ποια δε θέλει να μυρίζει όμορφα?
Ποιος ή ποια δε θέλει να έχει μια πλούσια συλλογή αρωμάτων?
Ποιος ή ποια δε θέλει να έχει δοκιμάσει τα περισσότερα αρώματα μέχρι να καταλήξει στο επιθυμητό?
Αλλά το σημαντικότερο?
Ποιος ή ποια δε θέλει να μη δώσει πολλά χρήματα για την αγορά ενός αρώματος?

Να, εγώ ας πούμε! Βαριέμαι τόσο πολύ με τα αρώματα! Έχω αγαπημένο για κάτι χρόνια, μετά όμως βγαίνει κάτι άλλο που θέλω να αγοράσω και σκέφτομαι πως η δοκιμή κοστίζει! Τι κάνω λοιπόν?

Αγοράζω από το Φρου Φρου και Αρώματα!












Αρώματα γαλλικής προέλευσης από αξιόπιστο εργοστάσιο παραγωγής αρωμάτων. Είναι φιλικά προς το δέρμα και δοκιμασμένα για αρκετό καιρό! Κρατάνε όπως τα αυθεντικά αρώματα, απλά η διαφορά τους είναι στη συσκευασία αλλά και στην τιμή! Κυρίως στην τιμή, αν αναλογιστείς πως τα 50ml κοστίζουν μόλις 12€!









































Και μπορείς να πάρεις και την κρέμα σώματος 250ml στα 12€ για καλύτερα αποτελέσματα. Αλλά και το αφρόλουτρο 300ml στα 10€!!! Σούπερ?
Προσωπικά μου αρέσει να τα συνδυάζω, κρατάει και ακόμη περισσότερο έτσι το άρωμα!

Να σας πω πως θα βρείτε γυναικεία επώνυμα αλλά και αντρικά σε μεγάλη ποικιλία, αλλά και αρώματα χώρου. Έχει και μια προσφορά που τρέχει.

Εγώ ήδη έκανα την παραγγελία μου, εσείς?

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ ή στείλτε μου ένα e-mail να σας προωθήσω τα στοιχεία επικοινωνίας.

14.1.13

Καιρός για μια άσπρη μέρα!

Τη βδομάδα που μας πέρασε άκουγα συνεχώς για το χιόνι που έριξε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και ζήλευα! Το λατρεύω το χιόνι αλλά και τις εκδρομές. Όσο ήμουν Αθήνα, έπαιρνα τα βουνά όποτε χιόνιζε. Ακόμα και σκι έκανα λιγάκι, ως αρχάρια. Καταπληκτική εμπειρία να σχίζεις το χιόνι με τα παγοπέδιλα κατηφορίζοντας το βουνό. Και να μη σε νοιάζει αν πέσεις, γιατί πάλι στα μαλακά θα είναι, σηκώνεσαι και συνεχίζεις! Τι κι αν γελάσουν οι άλλοι δίπλα σου αφού εσύ θα είσαι αυτή που θα γελάει πρώτη και περισσότερο από όλους. Άσε που μετά θα πιείς και το ζεστό καφεδάκι ή τη σοκολάτα στο σαλέ δίπλα στο τζάκι και θα τα ξεχάσεις όλα..
Οι καιροί άλλαξαν και πως τα έφερε, βρίσκομαι εδώ και 1 χρόνο και 4 μήνες στο Ηράκλειο. Που όπως θα γνωρίζετε κάποιοι, εδώ δε χιονίζει, μόνο στα βουνά και σπάνια σε κάτι χωριά. Για να δεις χιόνι συνήθως πας στον πιο κοντινό προορισμό που είναι τα Ανώγεια.
Έλα όμως που με τόσο χιόνι που άκουγα και έβλεπα σε φωτογραφίες, ήθελα οπωσδήποτε να το δω, να το αγγίξω, να παίξω χιονοπόλεμο, να φτιάξω χιονάνθρωπο...
Κυριακή χτες και η πρότασή μου δεν άργησε να πέσει στο τραπέζι! Να πάμε στα Ανώγεια, πάνω στο βουνό να χαρούμε λίγο?  Είχε και απίθανη μέρα..
Και πήγαμε..

Ανεβαίναμε, ανεβαίναμε και βλέπαμε διάσπαρτο χιόνι που είχε σχεδόν λιώσει..
















Πω πω λέω, έλιωσε!! Δεν πάμε πιο πάνω?
















Κάτι γίνεται εδώ..
















Ooops! Μόλις έφαγα μια χιονόμπαλα!
















Αφράτο αφράτο χιονάκι..
















Αυτό το χιονάκι είδαμε και πάλι καλά, πήραμε μια δόση πάντως, δεν έχω παράπονο!
Ώσπου έφτασε η ώρα της επιστροφής με τα περισσότερα αυτοκίνητα στο δρόμο να έχουν στολίσει το δικό τους χιονάνθρωπο στο τζάμι του αυτοκινήτου και μάλιστα με διάφορα αξεσουάρ!
















Τι κι αν δε χιονίσει ξανά, τη δόση μας την πήραμε!!! χα χα..
Να περνάτε όμορφα και να έχετε μια πολύ όμορφη εβδομάδα!

13.1.13

Weekly Moodboard / Χρώμα στο γκρι!

Γκρι! Το κυρίαρχο χρώμα της πόλης, το χρώμα της ασφάλτου... Γκρι, ένα άψυχο χρώμα..
Κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες στην πόλη, άψυχα για τον περισσότερο κόσμο, αδιάφορα, παγερά. 
Οι καφετέριες ασφυκτικά γεμάτες, τα εστιατόρια δε σταματούν να σερβίρουν. Κι όμως συμβαίνει, αλλά.. Ο κόσμος δε χαμογελάει, ο κόσμος είναι τόσο μα τόσο μελαγχολικός. Σκεφτικός. Άραγε θα ζήσουμε ένα καλύτερο αύριο? Θα βρούμε τη δύναμη και το κουράγιο να αντέξουμε? Αυτό λένε τα πρόσωπά τους. 
Εγώ πάλι είμαι από τους άλλους. Από αυτούς που ονειρεύονται, που ελπίζουν, που υπομένουν. Και όχι γιατί τα έχω όλα, ίσα ίσα! Απλά δε θέλω να μιζεριάζω, δε θέλω να κάθομαι άπραγη σε μια καρέκλα, δε θέλω να μένω κλεισμένη στο σπίτι και να κλαίω τη μοίρα μου. Γιατί η ζωή είναι το τώρα, το σήμερα. Ας τη ζήσουμε! Όπως μπορούμε, με κάθε τρόπο. Δε χρειάζεται να έχουμε πολλά, μόνο αγάπη, όπως λέει και ένα πασίγνωστο τραγούδι. "Μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας, γιατί είναι μικρή!"





















Η ιδέα του Weekly Moodboard είναι της μοναδικής Lyriel και τη λέω μοναδική γιατί έχει αυτό το κάτι που σε κάνει να νιώθεις μια απίστευτη ζεστασιά στο blogoΣπιτάκι της. 

Περισσότερο weekly moodboard στις φίλες Μαρία και myStickland που επίσης πολύ αγαπώ!

11.1.13

Το τρελοσούπερ gadget-άκι!

Και αφού σας παρουσίασα και τα κουκλίνια μου και βρήκαμε και νονά το Δελφινάκι, θα σας δείξω κάτι καταπληκτικό.
Ένα από τα πιο καταπληκτικά must have. Από αυτά που παίρνει το μάτι μου και πρέπει να τα αποκτήσω εκείνη ακριβώς τη στιγμή! (Λογικά και σεις θα το παθαίνεται αυτό, όχι μόνο εγώ πιστεύω!)

Αλλά από τον ενθουσιασμό μου, δε σας είπα τα ονόματα που επέλεξε και βάφτισε η νονά! Για το ροζουλί κουκλίνι--> Ροζίτα & το γαλάζιο κουκλίνι--> Θαλασσένια! Τι λέτε?

Πάμε τώρα στην τρέλα!!! Σήμερα πήγαμε το Ζιζελάκι για κούρεμα..











Αλλά πριν το κούρεμα, κάτσαμε και για καφέ.. Η μέρα ήταν απίθανη σήμερα!!!
Cappucino ζεστό και κεϊκάκι αφράτο..

















Εδώ τώρα, σε αυτό ακριβώς το σημείο έκανε τη βόλτα του ο Πάκισταν-μαν!
Ναι, ναι.. Εδώ αρχίσαν όλα!
Ξεκίνησε την παρουσίαση σε διπλανό τραπέζι και γω κόλλησα! Αμέσως όμως! Τα μάτια μου δεν ξεκολλούσαν από πάνω του! Από το τρελό gadget-άκι εννοώ, όχι από τον Πάκισταν-μαν, (μην τρελαθούμε τελείως)! χα χα..
Μέχρι που ήρθε στο τραπέζι μας και γω το χάζευα. Το ήθελα απεγνωσμένα. Μέχρι που το απέκτησα. 5€? 5€! Τι κι αν στον έρμο κοστίζει ούτε 1€? Και 10€ να μου έλεγε, ναι θα έλεγα, το θέλω!! Καλά θα έπαιζε και παζάρι, χα χα.. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Αυτό το κόκκινο εκτυφλωτικό του χρώμα με μάγεψε..



















Ραπτομηχανή χειρός!! Ίσα με την παλάμη μου. Πατάς όπως το συρραπτικό και ράβει!! Θα τρελαθώ!!! 
Μας το 'δειχνε ξανά και ξανά, κι από δω, κι από κει, και πως ράβει και πως στρίβει και πως περνάει η βελόνα, και πόσο καλά ράβει κλπ κλπ.. 10 λεπτά να του πήρε? Εμένα πάντως δευτερόλεπτα για να του δώσω το τάληρο!
Έτσι και έγινε! Ήταν πλέον δικό μου! Πήγα σπίτι, πήρα ένα κομμάτι ύφασμα και ξεκίνησα τα δοκιμαστικά..
Πάτα ξαναπάτα και δώστου κι άλλο πάτημα, έραψα..
Και το γύριζα από την καλή και από την ανάποδη να το δω..



















Και ναι!! Έραψε σας λέω!! Και καλά!! Δείτε πόσο καλά..
















Εντάξει, έπαθα την πλάκα μου, φαίνεται,ε?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...